ΠΕΜΠΤΗ ΜΕΣΟΥΝΤΟΣ ΕΚΑΤΟΜΒΑΙΩΝΟΣ-ΙΕΡΗ ΑΘΗΝΑΣ-ΔΙΧΟΜΗΝΙΣ

ΔΕΚΑΣ Β΄

015. δεκατη πεμπτη ημερα της σεληνης.

ΕΚΑΤΟΜΒΑΙΩΝΟΣ ΙΕ΄ (15η) 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

ΑΤΤΙΚΟΣ ΜΗΝ 1ος,

δεκαημερο Β’, το μεσο, δεκας δευτερη.

ΙΕ΄. Ἡ δεκάτη πέμπτη, πέμπτη μεσούντος, πέντεκαιδεκάτη, πέμπτη επί δέκα, πέμπτη επί δεκάτη

― ΙΕΡΗ ΑΘΗΝΑΣ
― ΔΙΧΟΜΗΝΙΣ
― ΤΡΙΕΤΗΡΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΓΛΕΟΝΤΩΝ
― ΠΡΟΕΟΡΤΙΟΣ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ

Μια θυσία που πραγματοποιείται ανά δύο έτη καταγραφεται για τη σημερινη ημερα σε ένα μεγιστου σημασίας θραύσμα επιγραφής ΤΟΥ Αθηναϊκου Ιερού Ημερολογιακού Θυσιολογίου :

ΕΣΠΕΡΙΑ 1935 αρ. 2, σελ. 21 , σειρές 30-43

- τάδε το έτερον έτος θύεται Α.....

Εκατομβαιώνος

πέμπτηι επί δέκα

εκ των φυλο-

βασιλικων

Γλεόντων φυληι

Λευκοταινίων

τριττύι οιν

λειπογνώμονα

ιερεωσυνα

φυλοβασιλευσι

νωτο

κηρυκι 'ωμο

ποδων κεφαλης

Αυτή η θυσία σχετίζεται με την αυριανή εορτή των Συνοικίων, την  16η του Εκατομβαιώνος.

ΛΕΙΠΟΓΝΩΜΩΝ σε αυτή την θυσία καλειται το τριχρονο κριαρι που εχει αποβαλλει τα πρωτα δοντια.

ΕΥΣΤΑΘ.  Ι 239 (σελ. 1267.12)

  ― Φασὶ γοῦν οἱ παλαιοὶ ὅτι οὐ μόνον τρεῖς ἡλικίαι, ἀρήν ἀμνός

  ἀρνειός, καὶ ὅτι τοῦ ἀμνοῦ καὶ θηλυκὸν ἡ ἀμνή –πρόβατον

  αὐτὸ μέσον τῆι ἡλικίαι– καὶ ὅτι ἀμνὴ ἐνιαύσιον ἄρνα δηλοῖ

  (...), ἀλλὰ καὶ ὅτι Ἴστρος ἐν Ἀττικαῖς λέξεσιν  «ἄρ-

 να», φησίν, «εἶτα ἀμνόν, εἶτα ἀρνειόν, εἶτα λειπογνώμονα· ἐλέ-

  γετο δὲ καὶ μοσχίας ὁ τριέτης κριός».

ΑΠΟΔΟΣΗ:

Εὐστ. στὸ Ι 239 (σ. 1627.12)

Λένε μάλιστα οἱ παλαιοὶ ὅτι δὲν εἶναι μόνο τρεῖς οἱ ἡλικίες (τῶν προ-

βάτων), ἀρήν ἀμνός ἀρνειός (ἀρνάκι γάλακτος, ἀρνάκι, ἀρνί [ζυγού-

ρι]), καὶ ὅτι τοῦ ἀμνοῦ τὸ θηλυκὸ (λέγεται) καὶ ἀμνή (ἀμνάδα ἢ ἀρνά-

δα) –πρόβατο αὐτὸ σὲ μέση ἡλικία– καὶ ὅτι τὸ ἀμνὴ δηλώνει ἀρνὶ ἑνὸς

χρόνου (...), ἀλλὰ καὶ ὅτι ὁ Ἴστρος στὸ Ἀττικαὶ λέξεις

«ἄρνα», λέει, «ἔπειτα ἀμνόν, ἔπειτα ἀρνειόν, ἔπειτα λειπογνώμονα

(ξεδοντιάρικο ἢ φαφούτικο πρόβατο)· λεγόταν δὲ καὶ μοσχίας τὸ

τρίχρονο κριάρι».

ΦΩΤΙΟΣ καὶ ΣΟΥΔΑ. (Συναγ.) σ.λ. ἀμνόν

ἀμνόν· τὸ χρονιάρικο ἀρνί. Ὁ Ἴστρος στὸ Ἀττικαὶ (λέξεις,

λέει): «ἄρνα, ἔπειτα ἀμνόν, ἔπειτα ἀρνειόν, ἔπειτα λιπογνώμονα,

μοσχίαν δὲ (ἢ μοσχίωνα) τὸν πρῶτον (τὸ τρίχρονο κριάρι ἢ τὸ πρό-

βατο ποὺ τοῦ πέφτουν τὰ πρῶτα δόντια, ἤ: μοσχίον δὲ τὸ πρῶτο

δηλ. τὸ νεογέννητο)».

Οι θυσίες την 16η του Εκατομβαιώνος έχουν εγκριθεί από το ίδιο σώμα (εκ των φυλοβασιλικών) και από τα ιδία μέλη της φυλης των Γλεόντων.

Η 16η του Εκατομβαιώνος είναι πιο σπουδαία ημέρα για τις θυσίες που είναι μεγίστου σημασίας.

Καμμία πηγή δεν μας προτείνει ότι τα Συνοίκια ήταν εορτή που διαρκούσε δύο ημέρες, αλλά η παραπάνω θυσία μας πιστοποιεί ότι προηυπήρχε, τουλάχιστον,μία προεόρτιος  της εορτής των Συνοικίων.

Καμμία δημοσια συνέλευση δεν καταγράφεται για την 15η του Εκατομβαιώνος, παρόλα αυτά μαρτυρούνται Νομιμα Διαδικαστικά για τη σημερινή ημέρα στο -330:

IG II² 1578

- πολεμαρχούντος Δημοτέλους τοῦ Ἀντμάχου Ἁλ̣α-

ιέως δίκαι αποστασίου Ἑκατονβαιῶνος πέμπ̣τει ἐπὶ δέκα.